Het landhuis en de bedreigde eik.
Dit boek begint met Alex Petescu die teruggaat naar het land waar zijn moeder vandaan komt. Hij koopt daar een vervallen landhuis. Alex knapt samen met een aantal mannen uit het land zelf zijn huis op en probeert ondertussen contacten te maken met de lokale bevolking.
Hij krijgt een geheim staatsdossier van zijn moeder in handen. Zij is Roemenië ontvlucht maar waarom?
Dan ontdekt Alex de waarheid over zijn moeder en over zijn eigen herkomst.
Hoewel het karakter van Alex heel goed is uitgewerkt door de schrijver krijg ik geen sympathie voor hem. Je voelt zijn zoektocht en frustraties, maar er is geen echte band met de hoofdpersoon.
De schrijfstijl is beeldend, zelfs poëtische te noemen, en bestaat uit duidelijke taal. Door de vele beschrijvende zinnen zie je het landhuis en de mensen uit de omgeving voor je. Popa heeft veel aandacht besteed aan het creëren van de sfeer. Ik vond persoonlijk de roman soms wat traag en langdradig.Hoewel de sfeer van het verhaal mooi was, kon het soms moeilijk zijn om door de lange beschrijvingen heen te komen. Ook vond ik sommige van de personages en verhaallijnen minder interessant dan anderen. Dit zorgde ervoor dat de roman wat onevenwichtig aanvoelde.
De cover is prachtig en doet mysterieus aan wat goed het boek symboliseert.
Titel: Het kerkhof van de zee
Auteur: Aslak Nore
Uitgever: HarperCollinsHolland
Aantal pagina’s: 368
