Boeiend geschreven roman over de ontwikkeling van twee bijzondere mannen.
Het verhaal begint met Alexander de Raaf op 5 maart 1943. Het is oorlog en Alexander is 23 jaar oud. Hij is door een val zijn geheugen kwijt geraakt en woont nu in een rusthuis in het bos. Langzaam maakt hij contact met andere bewoners waaronder Driek en Fransiska. Als Alexander een briefje vindt waarop staat dat iemand weet waarom hij dood wilde, gaat hij op onderzoek uit.
In de tweede verhaallijn in het boek vertelt Abel Emonts zijn verhaal. Dat start in november 1942. Hij is een joodse man die er achter komt dat zijn beste vriend een groep onderduikers verraadt.
Langzaam komen deze twee verhaallijnen bij elkaar en ontdek je wat zij met elkaar te maken hebben.
Hanneke heeft geen gemakkelijke schrijfstijl maar wel een boeiend verhaal te vertellen. De karakters worden bijzonder goed uitgediept en ontwikkelen zich gaandeweg. Gedetailleerd worden ook de worstelingen en frustraties van beiden mannen verwoord.
Heel lang blijft het onduidelijk waarom Alexander zijn geheugen kwijt is en niet meer wil leven.
Ondanks dat dit boek zich in oorlogstijd afspeelt, staat dit niet op de voorgrond. Het is meer de ontwikkeling van de beide mannen die zo prachtig beschreven wordt.
Titel: Witte muren
Auteur: Haneke Simons
Uitgever: Godijn publishing
