Een rauw en eerlijk boek over zes bijzondere vrouwen.
Dit prachtig emotionele boek verteld het verhaal van zes vrouwen die wonen en werken op een Texaanse plantage. De eigenaren, die zij de Lucy’s noemen, naar Lucifer, zijn wreed en meedogenloos.
De zes vrouwen genaamd: Nan, Alice, Junie, Serah, Patience en Lulu hebben een bijzondere vriendschap en proberen samen in opstand te komen tegen hun baas, maar of dat verstandig is?
Ondanks mijn eerdere ervaring met verhalen over slavernij, heeft dit relaas mij werkelijk diep geraakt. De schrijfster heeft zich volledig gericht op de intieme en persoonlijke gevolgen van de slavernij voor deze kleine groep vrouwen. Dit zorgt voor een nog gedetailleerder en intiemer verhaal.
Peyton vertelt haar verhaal vanuit het perspectief van de zes vrouwen. Hoewel alle zes vrouwen aan bod komen, wordt het verteld vanuit één enkele vertelstem.
Een heftig stuk in het boek vond ik de zwarte man die naar de plantage komt puur als fokker. Hij moet de slavinnen zwanger maken zodat het slavenbezit van de eigenaar vergroot wordt. Op allerlei manieren proberen de vrouwen hier onderuit te komen.
Gedurende het hele boek integreert Peyton de achtergrondverhalen van de zes vrouwen. Deze vrouwen zijn stuk voor stuk uniek in leeftijd en karakter, maar delen eenzelfde intense worsteling.
De schrijfstijl van de auteur is prettig maar ook rauw en eerlijk, waardoor de emoties van de personages echt tot leven komen. “Waar we gaan is nacht” is een prachtige debuutroman die je vanaf het begin vastgrijpt en niet meer loslaat. Een verhaal dat je laat nadenken, voelen en meeleven. Een boek om echt voor te gaan zitten en volledig in op te gaan.
Titel: Waar we gaan is nacht
Auteur: Trace Rose Peyton
Uitgever: Amboanthos uitgeverij
Aantal pagina’s: 352
