Mooie boodschap over een tweede kans.
In dit hartverwarmende verhaal volgen we Tessa, die in haar eentje voor haar dochtertje Fien zorgt en geen ruimte ziet voor een relatie. Maar wanneer ze wordt gevraagd om een open dag voor de brandweer te organiseren, staat ze plotseling oog in oog met Jurre, haar jeugdliefde die haar hart ooit brak. Jurre zit bij de vrijwillige brandweer en samen moeten ze dit project tot een goed einde brengen. Maar of dat gaat lukken?
Pots weet je vanaf het eerste moment mee te slepen met haar vlotte schrijfstijl, doorspekt met humor en liefdevolle momenten. Ze neemt de tijd om haar personages tot leven te wekken, waardoor je ze echt leert kennen en met ze meeleeft. Fijn dat ook karakters uit het vorige deel weer een plaatsje krijgen in het verhaal. Vooral de kleine Fien is een vrolijke noot in het geheel.
Wat dit verhaal extra charmant maakt, is de setting in Twente, die prachtig tot leven komt in de beschrijvingen. Hoewel dit het tweede deel is, kan het ook prima los gelezen worden. Maar het is natuurlijk het allerleukste om met deel 1 te beginnen, zodat je al bekend bent met de terugkerende personages.
Leanne heeft zich duidelijk verdiept in de werkzaamheden van de vrijwillige brandweer, wat het verhaal extra geloofwaardig maakt.
Maar het meest ontroerende aspect van ‘Je kent me toch’ is de mooie boodschap die Leanne door het verhaal weeft: iedereen verdient een tweede kans en liefde en vergeving zijn voor iedereen bereikbaar.
Kortom dit boek is een meeslepend en liefdevol verhaal waar je blij van wordt. Ik kijk uit naar deel 3 in deze serie.
Titel: Je kent me toch
Auteur: Leanne Pots
Uitgever: Kokboekencentrum
